تاریخچه و هدف
علم سنجی ، فن تجزیه و تحلیل آماری و کمی متون علمی است . یکی از مهمترین اهداف این علم ، بنا نهادن نظام هایی از شاخص های توصیف پژوهش در اجتماعات مختلف علمی است.
انتشار مداوم و منظم چنین شاخص هایی می تواند عنصری مفید و کارآمد برای مدیریت تحقیق و سیاستگذاری و چگونگی تخصیص بودجه و امکانات در علوم باشد .
اساس کار علم سنجی بر چهار متغیر اساسی شامل مؤلفان ، انتشارات علمی ، مراجع و ارجاعات است . سابقه علم سنجی به دهه هفتاد میلادی بر می گردد . نقطه شروع و شکل گیری این
علم در روسیه شوروی بود . زمانی که برای اولین بار دوبوروف و کارنوا واژه علم سنجی را به کار بردند. اولین تجزیه و تحلیل آماری نوشته های علمی را به کول (cole) ، ایلز (Ealse)
و هولم (Hulme) نسبت می دهند که برای اولین بار از مقالات علمی منتشر شده به عنوان ملاکی برای مقایسه تولید علمی کشورهای مختلف استفاده کردند . در همان زمان افرادی نظیر
لوتکا (lotica) برادفورد (Bradford) و زیف (ZiPf) به منظور بررسی توزیع انتشارات بر حسب مؤلفین و نشریات مدل های نظری ویژه ای ارایه دادند . در سال 1969 تالیموف (talimov)
،
و مولچنگو (Mulchenko) رشته های فرعی علم سنجی و دامنه کار آنرا تعیین کردند. انتشار مجله بین المللی علم سنجی در سال 1978 میلادی به وسیله تیبور براون گام مهمی در جهت
برای نیل به اهداف علم سنجی ،بایستی از نمایه های پویا استفاده شود تا بتوان روند پیشرفت نظام علمی را مشخص ساخت .
واحد علم سنجی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در حوزه معاونت تحقیقات و فناوری در سال 1390 تأسیس گردیده است .