قصر بازی و ضرورت توجه به سلامتی کودکان

به نام خداوند هستی

بی گمان زمستان شهرستان پاوه و اورامانات یکی از بی نظیرترین فصولی است که در این منطقه می توان دید که زیبایی های خاص خود را دارد زیبایی هایی که هر چشم بینایی را به قدرت و یگانگی خداوند روشن می کند.

کوه ها و تپه های سفید پوشی که در روز محل بازی کودکان و در شب گذرگاه حیوانات وحشی کوچک و بزرگ می شود،همه ی ما کم و بیش در خلال این زیبایی ها به مشکلات و بیماری هایی که در کمین خانواده و فرزندان ما نشسته آگاهی داریم،از بیماری های عفونی و شکستگی دست و پا در معابر گرفته تا عفونت سینوس ها و سرمازدگی و آنفلوانزا

در این فصل سالمندان و کودکان بیشتر در معرض خطر و آسیب هستند که با کمی مراقبت و دور اندیشی می توان از این گنجینه های زندگی مراقبت کرد. در فصل زمستان به دلیل عدم تحمل کودکان در نشستن در خانه و از سویی نیاز آنها به بازی و تخلیه ی انرژی گاها خانواده ها سر تسلیم فرود آورده و آنها را به قصر بازی (قصر شادی) می برند.

محیط هایی زیبا و رنگارنگ اما پر از خطر برای کودکان عزیزتر از جانمان ،خطراتی که عواقبش را روزها بعد خواهیم دید.از تمامی کودکانی که در یک شب برفی دلشان برای قصر شادی و بازی های کودکانه تنگ می شود بی گمان چند نفری سرماخورده یا شاید اسهال و استفراغ دارند و یا اینکه داخل دهانشان آفت زده و بزاق دهانشان سرازیر شده،در این محیط تمامی کودکان به دلیل انرژی زیاد و از شوق وسیله های بازی پر جنب و جوش و سرحال به نطر می رسند و کسی قادر به تشخیص سالم از بیمار نمی باشد.

کودک سرماخورده روی ماشین برقی عطسه می کند، آن یکی بزاق دهانش روی توپ های استخر بادی می ریزد، یکی دیگر دست های آلوده اش را به تابی که سوار شده می مالد و در ادامه ...

یک شب زیبا به پایان می رسد کودکان خوشحال از خوش قولی پدر و مادر و والدین راضی از خوشحالی فرزندانشان به خانه باز می گردند و چند روز بعد کودکی که احساس می شده همیشه لباس گرم به تن داشته و نظافت را رعایت کرده بیمار می شود این کودک بیمار بخاطر بیماری دوباره بهانه بازی و قصر رویاهایش را می گیرد و والدین از سر ناچار تسلیم خواسته کودکشان می شوند و این چرخه معیوب دوباره آغاز می شود و طولی نمی کشد که هجوم بیماری های واگیر را در سطح شهر به وضوح می توان دید.

همیشه پیشگیری بهتر از درمان بوده و هست و همه به صحت این امر واقف هستیم اما این بار چگونه..؟

کودکانمان را از یکی از مهم ترین نیازهایشان محروم کنیم یا اینکه تمامی زمستان را در خانه بنشینیم و با آنها بازی کنیم ،؟بی گمان نمی شود...

حال چه باید کرد.؟!

مالکین محترم قصر بازی ها ،سیکل معیوبی که در این اماکن شکل می گیرد بی گمان روزی فرزندان  خودمان را نیز تهدید خواهد کرد پس با کمی همت و دور اندیشی می توانیم خطرات را کم کنیم.

استفاده از روشویی و صابون مایع، وجود محلول های ضدعفونی دست در این اماکن، وجود تهویه مناسب ،استفاده از محلول های ضد عفونی سطوح و کمک گرفتن از پرسنل بهداشت جهت کنترل ماهانه و عدم اجازه به ورود افرادی که بیماری واضح و شدید دارند

و اما خودمان...

در روزهای که فرزندانمان بیمار هستند به این اماکن نرویم تا باعث شیوع بیماری نشویم هم چنین در روزهایی که شیوع بیماری های واگیر در سطح شهر مشهود است کمتر کودکانمان را به این اماکن ببریم،قبل از ورود به قصر بازی ها دستان کودکانمان را بشوییم،از توقف زیاد و طولانی در این اماکن بپرهیزیم.هنگام خروج دستان کودکانمان را بشوییم،ژل ها و محلولهای شستشوی ضدعفونی را تهیه و به همراه داشته باشیم تا بلافاصله پس از خروج از این اماکن استفاده شود،در طول حضور کودکان در قصر بازی به آنها اموزش دهیم که دستان آنها آلوده است و از تماس با چشم و دهانشان خودداری کنند.

در پایان با آرزوی سلامتی برای یکایک شما عزیزان و فرزندان پر از مهرتان از خداوند بزرگ روزهای برفی پر از شادی و آرامش را برایتان خواهانم.

 سوپروایزر آموزشی بیمارستان قدس پاوه/شهرام شریفی